اغلب انسان‌ها جرئت نمی‌کنند که آرزوی چیزی را داشته باشند، زیرا می‌ترسند دل‌سرد و مأیوس شوند:
«ترجیح می‌دهم توقعات زیادی نداشته باشم که بعد مأیوس شوم».
چه طرز فکر غم‌انگیزی!
آیا ارزشش را نداریم که چیزی را برای خودمان بخواهیم. حتی اگر هیچ‌یک از آرزوهایمان قابل برآورده شدن نباشد، می‌توانیم شرایطی را فراهم کنیم که بتوانیم بخشی از آن را که آرزویش را داریم، برآورده سازیم.
در زندگی هیچ چیز زیبا‌تر از این وجود ندارد که جرئت داشته باشیم، آرزو کنیم، اقدام کنیم.
«آرزوهای کوچک، موفقیت‌های کوچک در پی دارد»