از اون روزا که عکسا

کتاب پیش رو کاوش شخصی بازیگوشانه در میان صدها ترانه است. من از دل ترانه های مختلف تصویرهایی را بیرون کشیده ام که صرف نظر از جایگاهشان در آغاز یا میانه آن ترانه به عنوان یک عکس هویتی مستقل دارند.
آنجا که می شنویم:
گلای قالی
رنگ زرد پاییزی گرفتن
به غیر از یک تصویر ناب و شاعرانه چه چیز دیگری به ذهن خطور می کند؟
من در این کتاب درست مثل عکاسی عمل کرده ام که دوربین به دست در باغی پر از گل پرسه می زند و در کار شکار زیباترین عکس هاست. آنچه از این عکاسی باقی می ماند شاید تصویری کلی از باغ ارائه ندهد؛ اما حاصلش عکس هایی است که خود به تنهایی زیبا و رنگارنگ اند.